Molenromp `Het Vertrouwen`
In 1853 wordt door Frederik Thomas Stroinck aan de Schans begonnen met de bouw van moutmolen Het Vertrouwen aan de Schans in Delfshaven. Hij verkoopt de molen in 1877. Verschillende eigenaren volgen elkaar op. In 1899 koopt Jacobus Homburg Het Vertrouwen. Hij is dan ook al eigenaar van De Destilleerketel.
In 1921 vliegt de molen in brand en verliest kap, wieken, wiekenas, omloop en machines. Na het overlijden van de laatste eigenaar wordt de molenromp door de erfgenamen aangeboden aan de gemeente, maar deze heeft geen belangstelling. De Vrienden Van Het Vertrouwen en De Vrienden Van De Graankorrel vinden een oplossing om de molenrestanten aan te kopen. Er worden conserverende maatregelen getroffen. De gebouwen worden leeggeruimd en schoongemaakt. De molenromp wordt buiten en binnen geinspecteerd. De scheefstand is al sinds circa een eeuw of langer stabiel en wordt periodiek gecontroleerd. Openingen worden afgesloten, balklagen en vloeren worden onder handen genomen, de daken van de molenromp en drie bijgebouwen worden gerestaureerd. Vloerverwarming wordt voorbereid en een oorspronkelijk toograam op de begane grond van de molenromp, dat tientallen jaren zit dichtgetimmerd, wordt uitgepakt en geconserveerd. Vandalisme en brandstichting worden getrotseerd.
Het Vertrouwen en bijgebouwen zijn voor sloop behoed en gereed voor herontwikkeling. Diverse plannen worden gemaakt, zoals o.a. voor een koffiemolen museum, een kinderdagverblijf, een hostel in combinatie met een visrestaurant en laatstelijk op verzoek van het gemeentebestuur het Pelli plan met WereldKeukenRestaurant.
Molenromp `De Graankorrel`
In november 1716 wordt de eerste steen gelegd van moutmolen “De Rouketel” (of Ruwketel) later o.a. ook genaamd “De Liefdadigheid”, “De Molen Van Beest”, “De Vooruitgang”, “De Ster” en “De Graankorrel” op Schielands Hooge Zeedijk bij de Groene Dijk en op een steenworp afstand van de boerenhofstede “De Hooge Bomen”, nadat door het Hoogheemraadschap Schieland en de “heeren Burgemeesteren ende regeerders der stad Delft” toestemming is verleend aan initiatiefnemers en eigenaren van het eerste uur Nicolaes Lambregtz Hugoszoon, Johan Verhoeff en Arij Bos.
De moutmolen wisselt regelmatig van eigenaar, vaak deeleigenaar. In 1911 wordt de molen gekocht door de Rotterdamsche Cooperatieve Broodbakkerij en Verbruikersvereeniging “Vooruitgang”.
In 1921 worden de wieken vernield door een zware storm en wordt ten behoeve van de aandrijving een electromotor geplaatst. In 1954 gaat de eigendom over in handen van Hendrikus Bakkes, die er een zakkenklopperij vestigt. Na diens overlijden wordt De Graankorrel aangeboden aan resp. de gemeente Rotterdam, de Historische Vereeniging Roterodamum en de stichting Historisch Delfshaven, maar er bestaat geen belangstelling. De buurt vreest dat de molen wordt afgebroken. Een bewogen buurtbewoner koopt in 1982 de molenrestanten, laat de molen leegruimen, neemt conserverende maatregelen en laat restauratiewerkzaamheden uitvoeren aan vloeren, balken, trappen, daken, ramen, luiken, deuren etc., maar De Graankorrel blijft binnen en buiten zoveel mogelijk in oorspronkelijke staat. Onder beheer van De Vrienden Van De Graankorrel, die er sinds jaar en dag vergaderen, vinden er kleine evenementen en bijzondere bijeenkomsten plaats.
