Herontwikkelingsplan (2005)
Het herontwikkelingsplan voor de beide molenrompen wordt op het stadhuis door Burgemeester Opstelten goedgekeurd en gepresenteerd aan de stuurgroep Delfshaven. De plannen worden alom met enthousiasme ontvangen. Betaling van de kosten blijft echter uit, ondanks herhaalde verzoeken en toezeggingen. Het herontwikkelingsplan van de hand van de argentijns amerikaanse architect Cesar Pelli, bekend van o.a. de Petronas Towers in Kuala Lumpur (destijds het hoogste gebouw van de wereld!), raakt in de vergetelheid.
Op verzoek van het gemeentebestuur van Rotterdam en het deelgemeentebestuur van Delfshaven werden in 2004/2005 door De Vrienden Van De Graankorrel samen met de wereldberoemde argentijns amerikaanse architect Cesar Pelli plannen ontwikkeld voor beide molenrompen met als uitgangspunten behoud van het erfgoed, het verleden doortrekken naar de toekomst door iets met de plekken, de buurt, de bouwwerken en de geschiedenis te doen, het spelen met de markante vormen en posities door ze te vervreemden en daardoor extra te benadrukken en op te waarderen, met als gevolg meerwaarde voor de buurt, de wijk, de stad en meerwaarde voor de bewoners en de bezoekers en meerwaarde voor de molencultuur. Vanwege de omringende hoge stedelijke bebouwing op enkele meters afstand en het ontbreken van wind, geen herstel in oorspronkelijke staat volgens traditioneel recept, want dat levert slechts meer van hetzelfde op en daar hebben we al zoveel mooie voorbeelden van, zoals bijvoorbeeld in Schiedam en Kinderdijk. Wel behoud van de rompen en aanbouwen, zodat toekomstige generaties altijd opnieuw een (andere) keuze kunnen maken (Verdrag van Malta). Vernieuwend, vooruitstrevend, toekomstgericht, getuigend van een visie en durf, spannend, maar ook “zo gaat Rotterdam met zijn geschiedenis, zijn erfgoed, zijn monumenten om”. Het gebied schreeuwt om een gedurfde iconische interventie . De molenrompen bieden met de Pelli plannen die mogelijkheid bij uitstek. Een interventie die de grauwsluier, die over de wijk ligt, doorbreekt, het imago van het gebied laat kantelen, de identiteit en herkenbaarheid versterkt en daarmee de wijk uit het slop trekt. Een dergelijk project wordt ook vanuit stedebouwkundig oogpunt inmiddels gezien als één van de meest waarde creeerende interventies in een binnenstedelijk gebied, vanwege het effect op bezoekersstromen, daaruit voortkomende economische bedrijvigheid en op de gewildheid van het vastgoed in het gebied. De Graankorrel is 300 jaar oud en waarschijnlijk het enige gebouw in Rotterdam van die leeftijd dat nog nooit is gerestaureerd. De plannen zijn door Gemeentebestuur, Provincie en Rijksdienst enthousiast ontvangen. Prof.Dr.Jos Bazelmans (van de Rijksdienst en de VU Amsterdam) heeft ze omschreven als waardevol, doordat zij de gebruikelijke omgang met molens problematiseert en beschouwers de vraag laat stellen wat wel en niet acceptabel is in het kader van behoud van molens. De bijzondere sculpturale glazen verpakkingen die worden voorgesteld in de plannen voor de molenrompen De Graankorrel en Het Vertrouwen worden als voorbeeld gesteld voor behoud door ontwikkeling. Het daarna aangepast restauratiebeleid van de rijksdienst is mede geinspireerd door deze plannen en uitgangspunten.
